وَ مِنْ خُطْبَة اُخْرى
از خطبه ای دیگر است
باز هم در فضیلت پیامبر(ص)
الْحَمْدُ لِلّهِ الاَْوَّلِ فَلا شَىْءَ قَبْلَهُ، وَ الاْخِرِ فَلا شَىْءَ بَعْدَهُ،
سپاس خدا را، اوّلی که پیش از او چیزی نبوده، و آخری که پس از او چیزی نباشد،
وَالظّاهِرِ فَلا شَىْءَ فَوْقَهُ، وَ الْباطِنِ فَلا شَىْءَ دُونَهُ.
آشکاری که آشکاری فوق او نیست، و نهانی که چیزی نهان تر از او نمی باشـد.
مِنْها فى ذِكْرِ الرَّسُولِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
از این خطبه است درباره پیامبر صلّی اللّه علیه وآله
مُسْتَقَرُّهُ خَيْرُ مُسْتَقَرٍّ، وَ مَنْبِتُهُ اَشْرَفُ مَنْبِت، فى مَعادِنِ الْكَرامَةِ،
قرارگاهش بهترین قرارگاه، و محل روییدنش شریفترین محل است، در معادن بزرگواری،
وَ مَماهِدِ السَّلامَةِ. قَدْ صُرِفَتْ نَحْوَهُ اَفْئِدَةُ الاَْبْرارِ، وَ ثُنِيَتْ اِلَيْهِ اَزِمَّةُ
و گهواره های سلامت. قلب خوبان شیفته او شد، و توجه دیده ها به جانب او
الاَْبْصارِ. دَفَنَ اللّهُ بِهِ الضَّغائِنَ، وَ اَطْفَأَ بِهِ النَّوائِرَ. اَلَّفَ
گشت. خداوند به برکت او کینه ها را دفن کرد، و آتش دشمنی ها را خاموش نمود. مردم را به دست او با هم
بِهِ اِخْواناً، وَ فَرَّقَ بِهِ اَقْراناً. اَعَزَّ بِهِ الذِّلَّةَ،
(به خاطر) ایمان برادر ساخت، و نزدیکان را (به خاطر کفر) از هم دور کرد. به وسیله او ذلیل را عزیز،
وَ اَذَلَّ بِهِ الْعِزَّةَ. كَلامُهُ بَيانٌ، وَ صَمْتُهُ لِسانٌ.
و عزیز بی جهت را ذلیل گرداند. کلامش روشن کننده حق، و سکوتش زبان گویا بود.